ضرورت وجود هنر در زندگی های امروز

رومن رولان در تفسیر یكی از نامه‌های تولوستوی روسی، درین باب می‌گوید: هنر نباید حرفه قرار داده شود بلكه باید عشق و تمایل باشد» در ضمن این جمله روسی را ذكر می‌كند متمایل و عشق معلوم و شناخته نمی‌شود و به ثبوت نمی‌رسد مگر اینكه عالم و هنرمند از راحتی و خوش‌بختی شخصی، برای تعقیب تمایل و عشق خویش چشم بپوشند».

هنر برای هنرمند بیشتر یك سرگرمی و مشغولیت لطیف است. دلتنگی كه اكثر مردم را در شلوغی و در بین خوشگذانی خرد می‌كند بر دل کسانیکه عاشق مطالعه هستند راه ندارد. هنر فراتر از دل مشغولیهای معمولی است. هنر فرار است. گاهی  زندگی به قدری یك نواخت و مبتذل می‌شود كه انسان می‌خواهد فرار کند؛ فرار به هر جا، تا از دیدن پستی‌های اجتماع آسوده شود؛ اما فرار همیشه و برای همه‌كس اسان نیست. تنها هنرمند می‌تواند با ایجاد و ابداع خود و هنر درست با تمتع از آثار زیبا از زندگی مبتذل فرار کند.

هنر شخص را از عالم واقعیت دور می کند و در عالم رویاها و آرزوها وامیدها، سیر می‌دهد. آنهای كه كتابها را نخوانده‌اند همیشه می‌توانند كتاب تازه‌ی به دست بیاورند و مطالعه كنند. بعضی دیگر می‌توانند در جلو پیانو نشسته آهنگی بنوازند و دیگران می‌توانند به تماشای موزه یا بنای تاریخی زیبایی بپردازند. بعضی با نقش زدن بر بوم نقاشی روحشان را صیقل میدهند و به این ترتیب است که زندگی رنگ تازه به خود می‌گیرد و خوشایند بنظر می‌آید. حتی آنانی كه خواندن بلد نیستند و در جامعه‌های سرمایه‌داری این روزها زیر بار سنگین كار یكنواخت خسته ،فرسوده و آزرده شده‌اند باید گاهی به عالم رویاها فرار کنند.

هنر تسلی‌ده و ازادی بخش است. به قول فیلسوف آلمانی شوپن‌هاویر درین بیابان شوره‌زار هستی كه عطش سوزان و پایان ناپذیری راه‌رو را از همه چیز نا امید می‌سازد، هنر مانند باغ خرمی است كه می‌توان در پناه آن دمی بیاسود.